Palestinian Islamic Jihad (PIJ)
| Naam organisatie | Palestinian Islamic Jihad (PIJ) (Palestijnse Islamitische Jihad) |
| Aliassen | |
| Land / regio (oorsprong) | Westelijke Jordaanoever en Gaza |
| Operationele gebieden | Westelijke Jordaanoever en Gaza, Syrië, Israël, Libanon, Westelijke Jordaanoever en Gaza, |
| Toelichting Operationele Gebieden | Israël, Libanon, Syrië, Westelijke Jordaanoever, Gazastrook. |
| Classificatie en ideologie | Jihadistisch en nationalistisch terrorisme. |
| Doelen | De vernietiging van Israël en de oprichting van een islamitische staat Palestina, inclusief Jeruzalem. Dit zal volgens de ideologen van de PIJ leiden tot vereniging van de islamitische gemeenschap in het Midden-Oosten. (Holly Fletcher, ‘Palestinian Islamic Jihad’, Council on Foreign Relations, 10/04/2008) |
| Omvang (in personen) | 100-1000 |
| Kleur | De combinatie van zwart en geel. |
| Laatste activiteit | Geen informatie beschikbaar |
| Laatst gewijzigd |
Operationele gebieden
Huidige bekende operationele gebieden
Westelijke Jordaanoever en Gaza, Syrië, Israël, Libanon, Westelijke Jordaanoever en Gaza,
Verschijningsvormen
Logo('s)
Beeldmateriaal
Geen beeldmateriaal beschikbaar.
Propaganda
Geen informatie beschikbaar
Achtergrond
Korte geschiedenis
De Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) werd in 1979 opgericht door Palestijnse studenten in Egypte. De studenten waren afkomstig uit de geledingen van de Moslim Broederschap, die naar hun mening te gematigd was geworden. Tevens werden deze soennitische jongeren geïnspireerd door de Iraanse, sjiitische revolutie in 1979. Doel van de PIJ is de vernietiging van de staat Israël, waarbij terroristisch geweld wordt gebruikt tegen Israëlische burgers en militairen. De oprichter van de PIJ, Fathi Shaqaqi, was van mening dat de ‘bevrijding van Palestina’ zou leiden tot de eenwording van een groot islamitisch rijk in het Midden-Oosten. Anders dan bijvoorbeeld Hamas legde de PIJ zich niet toe op liefdadigheidsactiviteiten in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. De eerste PIJ-aanslag in Israël werd uitgevoerd in 1986. De PIJ verzette zich hevig tegen de Israëlisch-Palestijnse vredesakkoorden van 1993 (Oslo-akkoorden). In 1995 werd Fathi Shaquqi op Malta geliquideerd, vermoedelijk door de Israëlische geheime dienst Mossad. Na het begin van de Tweede Intifada in 2000 nam het aantal aanslagen van de PIJ sterk toe. De door de Israëlische autoriteiten aangelegde Westoeverbarrière zorgde ervoor dat het geweld van de PIJ vanaf 2003 weer afnam. In de jaren 2007-2009 was PIJ betrokken bij het voorbereiden en uitvoeren van een groot aantal gewelddadige terroristische activiteiten. Zo claimt de PIJ verantwoordelijk te zijn voor het afvuren van meer dan 200 raketten in de maand maart 2008.
In mei 2023 laaide het conflict tussen Israël en de Palestijnse gebieden opnieuw op. Israël hield PIJ verantwoordelijk voor diverse luchtaanvallen in dezelfde periode. Als tegenreactie voerde Israël preciezie-aanvallen uit op drie PIJ-leiders. Enkele dagen later werd ook een vierde PIJ-leider omgebracht door een Israëlische luchtaanval. In oktober 2023 viel Hamas Israël aan met steun van PIJ.
Bronnen: ‘Palestinian Islamic Jihad’, Australian Government, 15/09/2009; ‘In the Spotlight: Palestinian Islamic Jihad (PIJ)’, Center for Defense Information, 19/04/2002; Skare, E. (2021). A history of Palestinian Islamic Jihad: Faith, awareness, and revolution in the Middle East. Cambridge University Press; Bartal, S. (2023). Palestinian Islamic Jihad: Between Nationalism and Religion. The Journal of the Middle East and Africa, 14(2), 117-137; Skare, E. (2023). Texts or Praxes: How Do We Best Understand Hamas and Palestinian Islamic Jihad After October 7?. CTC Sentinel, 16.
Relevantie voor Nederland
Geen informatie beschikbaar
Relevantie voor het Caribisch koninkrijksdeel (Aruba, Curaçao, St Maarten, St Eustatius, Bonaire en Saba)
Geen informatie beschikbaar
Organisatiestructuur
Omvang organisatie/groepering
100-1000
Omvang organisatie/groepering - toelichting
Schattingen liggen tussen de 50 en 1.000 leden. (‘Palestinian Islamic Jihad’, Australian Government, 15/09/2009)
Leiders
Ramadan Shallah (1958 - 2020) alias Dr. Ramadan was tot 2018 de leider van PIJ. Hij gaf van 1990 tot 1995 les over het Midden Oosten aan de University of South Florida. In 1995 werd Shallah de opvolger van PIJ’s oprichter Fathi Shaqaqi (1951–1995), die dat jaar werd geliquideerd, vermoedelijk door de Mossad (de Israëlische geheime dienst). Shallah stond sinds 2006 op de FBI’s lijst van Most wanted Terrorists. Hij overleed in 2020 aan een onbekende ziekte.
Zijn opvolger, de huidige leider van PIJ, werd in 1953 geboren in Khan Yunis, Gazastrook. Zijn vader werd gedood door het Israëlische leger tijdens het bloedbad in Khan Yunis in 1956. In 1971 werd de huidige leider van PIJ in Israël veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf vanwege zijn militante activiteiten bij het Arabische Bevrijdingsfront, en werd later vrijgelaten tijdens een gevangenenruil in 1985. Na zijn vrijlating uit de Israëlische gevangenis kreeg hij de taak om de militaire vleugel van de PIJ in de Gazastrook, de Al-Quds Brigades, op te richten. Hij werd in 1995 plaatsvervangend secretaris-generaal van PIJ en werd later in 2018 verkozen tot secretaris-generaal van PIJ. Op 23 januari 2014 werd hij door de Verenigde Staten aangewezen als Specially Designated Terrorist, waardoor zijn eigendommen en belangen in de Verenigde Staten werden bevroren. Sinds 28 september 2018 is de PIJ door verschillende landen uitgeroepen tot terroristische organisatie.
In 2023, tijdens een heroplaaiing van het conflict met Israël, kwamen vier leiders van PIJ om. Onder hen bevond zich commandant Ali Hassan Muhammad Ghali. Hij zou een belangrijke rol hebben gespeeld bij de productie van raketten in Gaza.
Bronnen: Holly Fletcher, ‘Palestinian Islamic Jihad’, Council on Foreign Relations, 10/04/2008; Reuters, 'Former Palestinian Islamic Jihad leader dies after battle with illness', 06/06/2020); Skare, E. (2021). A history of Palestinian Islamic Jihad: Faith, awareness, and revolution in the Middle East. Cambridge University Press; Bartal, S. (2023). Palestinian Islamic Jihad: Between Nationalism and Religion. The Journal of the Middle East and Africa, 14(2), 117-137; Skare, E. (2023). Texts or Praxes: How Do We Best Understand Hamas and Palestinian Islamic Jihad After October 7?. CTC Sentinel, 16.
Bevelstructuur
De leiding van de PIJ bevindt zich in de Syrische hoofdstad Damascus en geeft vanuit daar leiding aan het militaire onderdeel: de Al-Quds brigades in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook (voorheen Sayf al-Islam Brigades geheten). Bevelen worden door de regionaal opererende cellen in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook uitgevoerd.
Bronnen: Holly Fletcher, ‘Palestinian Islamic Jihad’, Council on Foreign Relations, 10/04/2008; Skare, E. (2021). A history of Palestinian Islamic Jihad: Faith, awareness, and revolution in the Middle East. Cambridge University Press; Bartal, S. (2023). Palestinian Islamic Jihad: Between Nationalism and Religion. The Journal of the Middle East and Africa, 14(2), 117-137; Skare, E. (2023). Texts or Praxes: How Do We Best Understand Hamas and Palestinian Islamic Jihad After October 7?. CTC Sentinel, 16.
Financiële inkomstenbronnen
Donaties aan de PIJ worden geschat op 2 miljoen dollar per jaar. Iran wordt ervan beschuldigd een belangrijke financierder te zijn. (‘Country Reports on Terrorism 2008’, U.S. Department of State, april 2009)
(Internationale) relaties
- Iran biedt politieke- , militaire- en financiële steun vanaf eind jaren tachtig. In Teheran heeft de PIJ onder andere een kantoor. Daarnaast zijn er trainingen voor de PIJ aangeboden door de Revolutionaire Garde, het leger van Iran. Het is het achterliggende doel van Iran om de ‘islamitische revolutie’ te exporteren.
- Hezbollah werkt vanuit Libanon samen met de PIJ.
- Hamas. In de jaren tachtig een rivaal van de PIJ. Na de Oslo-akkoorden van 1993 voerden de organisaties gemeenschappelijk aanslagen uit.
- Al-Aqsa Martelarenbrigades. Diverse aanslagen in de periode 2005-2007 werden samen uitgevoerd.
Activiteiten
Wapens en werkwijze
- Zelfmoordaanslagen met zware explosieven op bussen, eetcafés en bakkerijen.
- Het afvuren van Al-Quds raketten vanuit de Gazastrook op Israëlische dorpen. Deze raketten lijken sterk op de Al-Qassam raketten die voornamelijk door Hamas worden gebruikt.
Bronnen: Skare, E. (2021). A history of Palestinian Islamic Jihad: Faith, awareness, and revolution in the Middle East. Cambridge University Press; Skare, E. (2023). Texts or Praxes: How Do We Best Understand Hamas and Palestinian Islamic Jihad After October 7?. CTC Sentinel, 16.
Recente en/of opvallende activiteiten
Zelfmoordaanslag in winkelcentrum in Netanya waarbij zes doden vielen en bijna zestig mensen gewond raakten.
Zelfmoordaanslag op een restaurant in Tel Aviv. Negen burgers kwamen om het leven en meer dan vijftig mensen raakten gewond.
Contraterroristische maatregelen
Bij een Israëlische luchtaanval op de Gazastrook is opnieuw een commandant van de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) gedood. Ook een tweede persoon kwam om bij de aanval. De omgekomen commandant van de Islamitische Jihad was volgens Israël Ali Hassan Muhammad Ghali. Hij zou een belangrijke rol hebben gespeeld bij de productie van raketten in Gaza. Eerder deze week kwamen bij nachtelijke aanvallen van Israël al drie leiders van Islamitische Jihad om.
Er vinden aanvallen over en weer plaats sinds de dood van een Palestijnse hongerstaker, vorige week dinsdag. Khader Adnan bezweek na 87 dagen zonder eten uit protest tegen zijn detentie.
Bij nachtelijke luchtaanvallen van Israël in de Gazastrook zijn drie leiders van Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) omgekomen. Volgens het Palestijnse ministerie van Gezondheid werden ook negen burgers gedood, onder wie vier kinderen, en raakten ongeveer twintig mensen gewond. Israël houdt de drie gedode PIJ-leiders verantwoordelijk voor raketaanvallen vanuit de Gazastrook op Israël.
De militaire leider van de Al-Quds brigades, Abu al-Walid al-Dahdouh, werd door het Israëlische leger geliquideerd.
Het Israëlische leger doodde door middel van een luchtaanval drie leden van de PIJ. De drie zouden van plan zijn geweest om raketten naar Israël te schieten.
Na een Israëlische luchtaanval sterven vijf Palestijnen die op het punt zouden staan om raketten af te schieten. Militante palestijnen bevestigen dat de vijf verbonden waren aan de PIJ.
Israël arresteert vier advocaten omdat ze brieven zouden hebben overgebracht van gevangenen naar een aan PIJ verbonden organisatie. Ze worden verdacht van corruptie en links met een terroristische organisatie.
Verwijzingen
Links
- ‘Palestinian Islamic Jihad’, Australian Government, 15/09/2009
- Holly Fletcher, ‘Palestinian Islamic Jihad’, Council on Foreign Relations, 10/04/2008
- ‘De situatie in het Midden-Oosten’, Brief van de Minister van Buitenlandse Zaken, 30/05/2007
- ‘De situatie in het Midden-Oosten’, Brief van de Minister van Buitenlandse Zaken, 12/04/2007
- ‘The Palestinian Islamic Jihad Internet infrastructure and its Internet webhosts’, Intelligence and Terrorism Information Center at the Center for Special Studies (C.S.S.), 28/12/2005
- ‘In the Spotlight: Palestinian Islamic Jihad (PIJ)’, Center for Defense Information, 19/04/2002
- De website van de PIJ (alleen in het Arabisch): www.qudsway.com
Literatuur
- Samuel M. Katz, Jerusalem or death: Palestinian Terrorism, Minneapolis 2004
- Aaron Mannes, Profiles In Terror: The Guide To Middle East Terrorist Organizations, Lanham 2004
- Yonah Alexander, Palestinian religious terrorism: Hamas and Islamic Jihad, New York 2002
- Joe Stork, Erased in a moment: Suicide bombing attacks against Israeli civilians, New York 2002
- Skare, E. (2021). A history of Palestinian Islamic Jihad: Faith, awareness, and revolution in the Middle East. Cambridge University Press.
- Bartal, S. (2023). Palestinian Islamic Jihad: Between Nationalism and Religion. The Journal of the Middle East and Africa, 14(2), 117-137.
- Skare, E. (2023). Texts or Praxes: How Do We Best Understand Hamas and Palestinian Islamic Jihad After October 7?. CTC Sentinel, 16.
- Hatina, M. (2022). A History of Palestinian Islamic Jihad: Faith, Awareness, and Revolution in the Middle East.
- Mishali-Ram, M. (2023). The evolution of transnational jihad: identities, grievances, and legitimacy crisis in Arab states. Terrorism and political violence, 35(8), 1650-1665.
