Groupe Islamique Combattant Tunesien (GICT)
| Naam organisatie | Tunesische Islamitische Strijdersgroep |
| Aliassen | Groupe Islamique Combattant Tunesien |
| Land / regio (oorsprong) | Tunesië |
| Operationele gebieden | Tunesië, Afghanistan, |
| Toelichting Operationele Gebieden | West-Europa, Afghanistan en Tunesië. |
| Classificatie en ideologie | Jihadistisch terrorisme. |
| Doelen | Het stichten van een islamitische staat in Tunesië. Literatuur: ‘Country Reports on Terrorism 2005’, U.S. Departement of State, april 2006. |
| Omvang (in personen) | Onduidelijk |
| Laatste activiteit | Geen informatie beschikbaar |
| Laatst gewijzigd |
Operationele gebieden
Huidige bekende operationele gebieden
Tunesië, Afghanistan,
Verschijningsvormen
Logo('s)
Geen afbeelding beschikbaar.
Beeldmateriaal
Geen beeldmateriaal beschikbaar.
Propaganda
Geen informatie beschikbaar
Achtergrond
Korte geschiedenis
De Groupe Islamique Combattant Tunesien is een afsplitsing van de destijds verboden Tunesische islamitische beweging an-Nahda. De GICT werd in 2000 opgericht door Saifallah Ben Hassine en een mede-strijder en trok leden uit de Tunesische diaspora in Europa en elders. Vermoed wordt dat GICT-leden onderdeel uitmaken van bredere internationale islamitische beweging met links naar al Qa’ida. Zij zouden betrokken zijn geweest bij handel in vervalste documenten en het werven voor terrroristische trainingskampen in Afghanistan. Eind 2001 werd Maaroufi opgepakt door de Belgische politie. In 2003 werd hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaar wegens het rekruteren, financieren en instrueren van twee mannen die in september 2001 de Afghaanse krijgsheer Ahmed Shah Massoud vermoordden.
Literatuur: ‘Country Reports on Terrorism 2005’, U.S. Departement of State, april 2006.
Relevantie voor Nederland
Het rapport Jihadistisch terrorisme in Nederland meldt (p. 25): “Hoewel de kerngroep van Al Qaeda dus niet langer bestaat als een vermogend, strak georganiseerd samenwerkingsverband, is het antiwesterse jihadisme thans gemeengoed van een geïnspireerde, gegroeide en sterk gedecentraliseerde militante beweging. In de onderliggende sociale netwerken participeren ook volgelingen van organisaties die voorheen uitsluitend binnenlandse doelen nastreefden, maar in de loop der jaren zijn beïnvloed door actoren uit de Soedanese, Pakistaanse en Afghaanse kweekvijvers. Dergelijke groepen, waarvan vooral de Noord-Afrikaanse actief zijn op Europees grondgebied, voelen zich nu bij tijd en wijlen geroepen eveneens een bijdrage te leveren aan de internationale jihad. Relevant zijn bijvoorbeeld de in de Maghreb gebaseerde Groupe Salafiste pour la Prédication et le Combat (GSPC), de Marokkaanse Groupe Islamique Combattant Marocain (GICM), en de Tunesische Groupe Islamique Combattant Tunesien (GICT), maar in veel mindere mate ook de beruchte Algerijnse Groupe Islamique Armé (GIA). Verschillende van hun aanhangers manoeuvreren tegenwoordig systematisch en behendig in hun grensoverschrijdende netwerken om in het kader van internationale doeleinden onderlinge (ad hoc) allianties te creëren.” (C.J. de Poot & A. Sonnenschein, ‘Jihadistisch terrorisme in Nederland’, 03/02/2010)
Relevantie voor het Caribisch koninkrijksdeel (Aruba, Curaçao, St Maarten, St Eustatius, Bonaire en Saba)
Geen informatie beschikbaar
Organisatiestructuur
Omvang organisatie/groepering
Onduidelijk
Omvang organisatie/groepering - toelichting
Geen informatie beschikbaar
Leiders
- Saifallah Ben Hassine. Medeoprichter van de GICT. Verder is over hem nauwelijks informatie bekend.
- De andere medeoprichter van GICT werd in 2001 opgepakt door de Belgische politie. Vervolgens werd hij in 2003 veroordeerd voor onder andere rekruteren en financieren van een moordopdracht.
Bevelstructuur
Vermoed wordt dat de GICT onderdeel is van een grotere, internationale islamitische beweging met banden met al Qa’ida.
Financiële inkomstenbronnen
Illegale handel in edelstenen, paspoorten en kleding. (‘Rechter slaat alarm over radicale moslims’, NRC Handelsblad, 01/10/2003)
(Internationale) relaties
- Al Qa’ida. Volgens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken bestaat er een historisch verband tussen al Qa’ida en de GICT. (‘Country Reports on Terrorism 2005’, U.S. Departement of State, april 2006)
- Naar verluidt onderhouden GICT-leden ook banden met andere Noord-Afrikaanse terroristische organisaties, zoals de Groupe Islamique Combattant Marocain (GICM) en al Qa’ida in de Islamitische Maghreb (AQIM). (‘Country Reports on Terrorism 2005’, U.S. Departement of State, april 2006)
Activiteiten
Wapens en werkwijze
Er zijn momenteel geen aanslagen bekend die expliciet aan de GICT toegeschreven zijn. Bij de aanslagen waar de GICT mogelijk bij betrokken was, is er voornamelijk sprake van autobom- en zelfmoordaanslagen.
Recente en/of opvallende activiteiten
Ahmed Shah Massoud, leider van de anti-Taliban opstand in Afghanistan, werd gedood door twee zelfmoordaanslagen. De aanval werd uitgevoerd door Abdesattar Dahmane en Baraoui El Ouaer, twee Tunesiërs die illegaal in België woonden. De organisatoren van de aanval waren Omar Sliti en Tarek Maaroufi. Alle vier de mannen waren lid van de GICT.
Contraterroristische maatregelen
De Belgische politie arresteerde de Tunesische Belg Tarek Maaroufi. In 2003 werd hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaar wegens het rekruteren, financieren en instrueren van twee mannen die in september 2001 de Afghaanse krijgsheer Ahmed Shah Massoud vermoordden.
De Italiaanse justitie veroordeelde vier vermoedelijke leden van de GICT tot vijf jaar gevangenisstraf vanwege het smokkelen van wapens en valse legitimatiebewijzen. Tevens werden zij ervan verdacht een aanslag te hebben beraamd op de Amerikaanse, Algerijnse en Tunesische diplomatieke missies in Rome in april 2001.
Verwijzingen
Links
- Rik Coolsaet & Tanguy Struye de Swielande, ‘Belgium and counterterrorism policy in the jihadi era (1986-2007)’, Egmont Institute, September 2007
- ‘Threats and Responses; Assets of Tunisia Group are Frozen’, The New York Times, 11/10/2002
- ‘Deadly attack keeps world on alert’, The Guardian, 04/09/2002
Literatuur
- Angel Rabasa, Beyond al-Qaeda. Part 1: The global jihadist movement, Santa Monica 2006
- C.J. de Poot & A. Sonnenschein, ‘Jihadistisch terrorisme in Nederland’, 03/02/2010)
