Popular Front for the Liberation of Palestine – General Command (PFLP-GC)

Naam organisatie Popular Front for the Liberation of Palestine – General Command (Volksfront voor de Bevrijding van Palestina – Algemeen Commando)
Aliassen
Land / regio (oorsprong) Westelijke Jordaanoever en Gaza
Operationele gebieden Israël, Libanon, Westelijke Jordaanoever en Gaza, Syrië,
Toelichting Operationele Gebieden

Israël, Libanon, Syrië en de Palestijnse gebieden.

Classificatie en ideologie

Nationalistisch terrorisme.

Doelen
  • Vernietiging van de staat Israël.
  • Oprichting van een Palestijnse staat.
  • De PFLP-GC is tegen elke vorm van onderhandeling met Israël en gelooft alleen in een militaire oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. ('Foreign Terrorist Organizations', Congressional Research Service, 06/02/2004)
Omvang (in personen) 100-1000
Kleur Rood, groen en zwart: de kleuren van de Palestijnse vlag.
Laatste activiteit Geen informatie beschikbaar
Laatst gewijzigd

Operationele gebieden

Huidige bekende operationele gebieden

Israël, Libanon, Westelijke Jordaanoever en Gaza, Syrië,

Achtergrond

Korte geschiedenis

In 1959 richtte Ahmed Jibril, voormalig hoofdingenieur in het Syrische leger, het Palestine Liberation Front op. In 1967 voegde Jibril zijn groep samen met het Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP) van George Habash. Een jaar later splitste Jibril zich echter weer af van de PFLP, omdat hij het oneens was met de “intellectueel-marxistische” koers van Habash, en vormde het Popular Front for the Liberation of Palestine – General Command (PFLP-GC) met een hoofdkantoor in Damascus. Jibril legde de nadruk op de gewelddadige actie tegen Israël, in plaats van theoretische debatten. In de jaren zeventig manifesteerde de PFLP-GC zich met vliegtuigkapingen en guerrilla-oorlogvoering. Opvallend was dat de organisatie ook in West-Europa aanslagen pleegde op Amerikaanse doelwitten, zoals op een Amerikaanse militair terrein in het voormalige West-Duitsland in 1988. Aanvankelijk werd de PFLP-GC onder andere verantwoordelijk gehouden voor de bomaanslag op het Pan Am-vliegtuig, vlucht 103, boven het Schotse Lockerbie. De PFLP-GC maakte vanaf de jaren zeventig onderdeel uit van het Palestijnse ‘Rejections Front’, de verzamelnaam voor de Palestijnse organisaties die vredesbesprekingen met Israël afkeurden. De relaties met de overkoepelende PLO en de Fatah-partij van Yasser Arafat bleven daarom gespannen. Sinds de opkomst van jihadistische organisaties in de Palestijnse gebieden gedurende de jaren tachtig is de PFLP-GC met deze organisaties gaan samenwerken. (‘Foreign Terrorist Organizations’, Congressional Research Service, 06/02/2004)

Relevantie voor Nederland

Jaarverslag Binnenlandse Veiligheidsdienst 2001 (p. 45): “Ondanks een sterk geëscaleerd conflict in het Midden-Oosten hebben de aan terrorisme gerelateerde activiteiten van Palestijnse en Libanese radicaal-islamitische groeperingen zich in 2001 vrijwel geheel tot het conflictgebied beperkt.” Na 2001 wordt er in jaarverslagen van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst niet meer gesproken over de mogelijke dreiging van Palestijnse terrorisme in Nederland. Dit sluit geenszins de mogelijkheid uit van (onbedoelde) financiële steun vanuit Nederland.

Relevantie voor het Caribisch koninkrijksdeel (Aruba, Curaçao, St Maarten, St Eustatius, Bonaire en Saba)

Geen informatie beschikbaar

Organisatiestructuur

Omvang organisatie/groepering

100-1000

Omvang organisatie/groepering - toelichting

Geschat op vijfhonderd tot duizend leden. (‘Foreign Terrorist Organizations’, Congressional Research Service, 06/02/2004)

Leiders

Ahmed Jibril (1938), alias Abu Jihad, was oprichter van de PFLP-GC in 1968 en sindsdien ook de leider.

Ahmed Jihril
bron: www.meib.org

Bevelstructuur

Militaire bevelstructuur vanuit het hoofdkwartier in Syrië. De PFLP-GC heeft slechts een gering aantal strijders in de Palestijnse gebieden maar veel aanhangers.

Financiële inkomstenbronnen

(Internationale) relaties

(‘Foreign Terrorist Organizations’, Congressional Research Service, 06/02/2004; David Tal, ‘The International Dimensions of PFLP-GC Activity’, The Jaffee Center for Strategic Studies, 01/01/1990; Aaron Mannes, Profiles in Terror: The Guide to the Middle East Terrorist Organizations, Lanham 2004)

  • Syrië. De top van de organisatie is gevestigd in Damascus (Syrië). Wapens, waaronder tanks, zouden eveneens vanuit Syrië worden geleverd.
  • Libanon. De PFLP-GC heeft een aantal militaire bases in dit land. Het Libanese leger viel deze bases in 2005 aan omdat er vanuit Syrië wapens gesmokkeld zou worden.
  • Hezbollah. De PFLP-GC opereerden samen met deze sji’itische organisatie in het zuiden van Libanon, met als doel de Israëlische strijdkrachten aan te vallen.
  • Hamas en Palestijnse Islamitische Jihad. De PFLP-GC leverde tijdens de Tweede Intifada vanuit Libanon wapens aan deze jihadistische organisaties.

Activiteiten

Wapens en werkwijze

Recente en/of opvallende activiteiten

februari 2012

De PFLP-GC claimde de verantwoordelijkheid voor de dood van twee Israëlische soldaten.

Drie Katyusha raketten werden afgeschoten vanuit Zuid-Libanon naar Nahariya in Noord-Israël. Volgens Israël zou de beschieting uitgevoerd zijn door de PFLP-GC. Twee personen raakten gewond.

Geen activiteiten gevonden

Contraterroristische maatregelen

februari 2012

Einde van de jaren tachtig. Arrestaties van diverse PFLP-GC leden in West-Duitsland en Zweden.

De Israëlische luchtmacht beschoot militaire instellingen van de PFLP-GC in het zuiden van Libanon. Drie leden van de PFLP-GC werden daarbij gedood.

Bij de begrafenis van 14 Palestijnen die door Israël waren doodgeschoten bij de Syrisch-Israëlische grens keerde de massa zich tegen de aanwezige PFLP-GC afvaardiging. Het werd verweten de jongeren te hebben opgejut. Het hoofdgebouw van PFLP-GC ging in vlammen op, en bewakers schoten op de massa toen deze een woordvoerder en kopstukken van PFLP-GC wilden aanvallen.

Geen activiteiten gevonden

Verwijzingen

Links

Literatuur

  • Aaron Mannes, Profiles in Terror: The Guide to the Middle East Terrorist Organizations, Lanham 2004
  • Rashid Khalidi, Palestinian Identity: The Construction of Modern National Consciousness, New York 1997
  • Helena Cobban, The Palestinian Liberation Organisation: People, power and Politics, Cambridge 1984
  • Yonah Alexander, Palestinian secular terrorism: profiles of Fatah, Popular Front for the Liberation of Palestine, Popular Front for the Liberation of Palestine-General Command and Democratic Front for the Liberation of Palestine, Ardsley (NY), 2003

Wat vindt u van de kennisbank?
Doe mee met ons gebruikersonderzoek en help ons mee de kennisbank verder te verbeteren.

Ja, ik doe mee